Nawigacje prowadzą czytelnika po lądzie nieoswojonym przez człowieka. Każdy kolejny wiersz tomiku jest przystankiem na wyspie, na której chciałoby się zaaklimatyzować. Krajobrazy hipnotyzują swoją surowością, przyroda mami zmysły na każdym kroku. Natomiast czas biegnie tam innymi torami niż czas ziemski – wymyka się, jest niedościgniony, a równocześnie stoi w miejscu. Powoduje napięcie, którego nie jesteśmy w stanie okiełznać. Zatrzymuje nas w bezruchu i jednocześnie pozwala na nieskrępowaną odkrywczość. Warto dać się ponieść sterowi Kielar, który otwiera nowe horyzonty.
Marzanna Bogumiła Kielar, Nawigacje
